Benlik, Öz-Duyarlık Ve Kimlik Bağlamında Yekta Kopan’ın Aile Çay Bahçesi Romanında Bireyin Varoluş Sorunsalı

Abstract

Benlik, çocuğun zihninde kendine dair belirlediği görünümdür. Birey, dünyaya benlik sahibi olarak gelmez. Birey, benliğini diğer insanlarla etkileşimi sonucunda elde eder. Bireyin ilk dönemlerinde benlik kavramı somut niteliklerle sergilenir; ancak bireyin yaşı ilerledikçe benlik kavramı duygu ve düşüncelerle soyut bir hal alır. Benlik saygısı, bireyin kendinden hoşnut olma halidir. Ergenlik döneminde benlik kavramı, kendini kimlik olarak gösterir. Kimlik, bireyin kendi beni ile öteki/ötekilerin beninin bir araya gelmesi ile oluşur. Öz-duyarlık ise bireyin kendi beni ile diğerlerinin beni arasındaki etkileşimin sorunsuz gerçekleşmesi açısından önemli bir yere sahiptir. Çünkü birey, öz-duyarlık sergileyerek bu etkileşimde yaşadığı sorunları kendini ve diğerlerini suçlayarak sürekli hale getirmez. Yekta Kopan’ın “Aile Çay Bahçesi“ adlı romanının birincil kişisi Müzeyyen, verili hayat tarzından uzaklaşıp yeni bir kimlik edinme süreci yaşar. Müzeyyen’in kendisine ve diğer insanlara yönelttiği eleştirel tutum ise onu kolektif bir kimliğin parçası olmaktan uzaklaştırır. Ancak bu kimliğin yerine neyi yerleştireceğini bilmeyen Müzeyyen, hayata karşı ümidini kaybeder. Müzeyyen’in annesi Meral Hanım, babası Nejat Bey, kız kardeşi Çiğdem ile babasının birlikte yaşadığı Hayriye Hanım da kimlik edinme sürecinde sorun yaşayan kişilerdir. Bu çalışmada Yekta Kopan’ın “Aile Çay Bahçesi” adlı romanın kişileri, benlik, öz-duyarlık ve kimlik bağlamında incelenmiştir.