VERGİ HUKUKUNDA VERİLEN BİLGİLERİN GİZLİ KALMA ZORUNLULUĞU

Abstract

Mükellefin ödevlerinden bir tanesi olan bilgi verme ödevi ve bir mükellefhakkı olan vergi mahremiyeti ilkesi Türk vergi hukukunun iki önemli kurumudur.Vergi kanunlarının çatısı olan 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu beş kitaptanoluşmaktadır. Bu kitaplardan ikinci tamamen mükellef ödevlerini düzenlemektedir.Mükellefin vergiyi ödemek gibi maddi ödevinin yanında bilgi vermek, beyannamevermek, defter tutmak, muhafaza etmek ve ibraz etmek gibi birçok şekli ödevibulunmaktadır. Türk vergi sisteminde hakim olan tarh usulü, beyana dayanatarhiyattır. Mükellef vergiye ilişkin bilgileri idareye bildirerek vergilemeişlemleri başlamaktadır. Mükellefsürekli olarak veya idare tarafından talep edilmesi halinde gerekli bilgilerivermek zorundadır. İdare de bu bilgilerin doğruluğu denetleyerek vergi kaybınınolup olmadığını kontrol etmektedir. Vergi Usul Kanunu’na göre bilgi vermekzorunda olanlar; kamu idare ve müesseseleri, mükellef veya vergi sorumluları vemükellef veya vergi sorumluları ile muamelede bulunan gerçek ve tüzelkişilerdir. Bilgi istemeye yetkili olanlar ise; Maliye Bakanlığı görevlileri vevergi incelemesi yapmaya yetkili olanlardır. Vergi mahremiyeti ilkesi ise Türk vergi mevzuatına 1964 yılında girmiş, mükellefile ilgili edinilen bilgilerin gizli kalmasını sağlayan ve bunun ihlal edilmesisonucunda adli ve idari cezaların verildiği bir müessesedir.