Şeyh Galip Divanında Benzetmeye Dayalı Edebî Sanatlar

Abstract

Klasik Türk edebiyatının son büyük şairi olan Şeyh Galip, aynı zamanda Sebk-i Hindî’nin edebiyatımızdaki en büyük temsilcilerindendir. Bu çalışmada, divanındaki kaside ve gazeller incelenmektedir. Bu incelemede, benzetmeye dayalı edebî sanatlar olan teşbih, istiare, irsâl-ı mesel, iktibas, teşhis, intak, telmih, tecâhül-i ârif, mübalağa ve hüsn-i talil sanatları tespit edilmektedir. En çok kullandığı sanatın teşbih, en az kullandığı sanatın da iktibas olduğu görülmektedir. Sanatları çok girift kullandığı, ilk okuyuşta anlaşılan türden olmadığı gözlenmektedir. Bundan dolayı yer yer izahlar verilmektedir.

Şeyh Galip who is the last great of the Turkish Classical Literature is also one of the greastest representatives of the Sebk-i Hindi movement in our literature. In this study, kasides and gazelles are examined. Literary arts based on analogy such as simile, metaphore, irsal-ı mesel, quotations, personification, intak, hinting, tecahül-i arif, hyperbolism, and hüsn-i talil are detected in this examination. It is seen that simile is the most used literary art and quotations is the least used one. In this thesis, an order from the most used literary arts to the least used ones is followed. It is observed that he uses arts so complicatedly that they cannot be understood at first glance. Therefore, glosses are sometimes given.