Büyük Selçuklu Devleti İle Abbasi Halifeliği İlişkileri ve İki Hanedan Arasında Evlilikler

Abstract

Büyük Selçuklu Devleti Türk- İslam Medeniyetinin oluşmasında ve gelişmesinde çok önemli bir yere sahiptir. Selçuklu sultanları devletin kuruluşundan kısa süre sonra kendilerini Sünnî İslam'ın savunucusu olarak tanıtmış, bu nedenle Abbasî Hilâfeti'nin koruyuculuğu görevini üstlenmişlerdir. Nitekim bu uğurda hiç bir karşılık beklemeden Şiî tehditlerine karşı her türlü müdafaada bulunmuşlardır. Abbasî halifeleri de yeni kurulmuş olan bu Türk devletini bir kurtarıcı olarak görmüşlerdir.Selçuklu sultanları kendilerini dünyevî lider, halifeleri de dinî lider olarak tanıtmış ve bu iki gücün birleşmesi için neredeyse hepsi halifelik ile birer akrabalık tesis etme yoluna gitmişlerdir. Böylece iki hanedan hem birbirine daha yakınlaşmış, hem de siyasî ve dinî gücün birleşmesi ile diğer devletlere karşı daha güçlü bir duruş sergilenmiştir.

Great Seljukid State had been played a major role on the making and development of Turko-Islamic civilization. Seljuk Sultans introduced themselves as the proponents of Sunni Islam shortly after the foundation of the State and thus took on the task of defender of Abbasid Caliphate. They defended their cause against Shia threats in any manner voluntarily. Abbasid Caliphs also saw this newly founded state as their savor. Seljuk Sultans presented themselves as mundane leaders and Caliphs as religious leaders. They also sought alliance through marriages with Caliphate in order to unite the two powers. Thus two dynasties had both closer relations and stood strongly against other states with the union of political and religious authorities.