MUTLULUK İŞTEN AYRILMA NİYETİNİ AZALTIR MI? MUTLULUK VE YAŞAM DOYUMUNUN İŞTEN AYRILMA NİYETİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Abstract

Bu çalışma, mutluluk ve yaşam doyumunun işten ayrılma niyeti ile ilişkisini incelemeyi ve elde edilecek sonuçlar ile hem mutluluk araştırmaları hem de Yönetim ve Organizasyon yazınına anlamlı katkılar sağlamayı amaçlamaktadır. Ayrıca, çalışanların mutluluk ve yaşam doyumlarının işletme açısından önemini ortaya koyarak çalışan mutluluğu kavramına dikkat çekmek hedeflenmektedir. Kırklareli Organize Sanayi Bölgesinde üretim sektöründe faaliyet gösteren bir işletmenin çalışanlarından toplanan verinin analizi sonucunda; sıklıkla sportif ve sosyal aktivitelere katılan katılımcıların mutluluk düzeylerinin hiç katılmayan veya nadiren katılanlardan daha yüksek olduğu, kadın çalışanların yaşam doyumu düşük iken işten ayrılma niyetinin erkek çalışanlardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Mutluluk ile işten ayrılma niyeti arasında orta düzeyde negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki, yaşam doyumu ile işten ayrılma niyeti arasında yine orta düzeyde negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Mutluluğun başarı ve performans gibi değişkenlerle ilişkisine dair yazında yer alan sonuçlara paralel olarak mutluluğun işten ayrılma niyetini azalttığı ortaya konmuştur. Bu sonuç, çalışanların mutlu olmasının işletmeler açısından önemini vurgulamaktadır.

This study aims to investigate the relationships between happiness, life satisfaction and intention to leave, and to make valuable contributions to both happiness studies literature and Management & Organization literature via the results of this study. Moreover, it has been aimed to point out the importance of the workers’ happiness and life satisfaction levels in the view of the business. In the end of the analyses of data, gathered from the workers of a business, running in manufacturing sector, in Kırklareli Organized Industrial Zone, it was found that happiness levels of participants who joined sportive and social activities often were significantly higher than those who never or rarely joined sportive and social activities, and female workers had significantly higher intention to leave than male workers while they had lower life satisfaction. It was also seen that there was a medium level significant negative correlation between happiness and intention to leave, and between life satisfaction and intention to leave. It was found out that happiness level decreased intention to leave in keeping with the results in previous studies showed the relationship between happiness and success, and between happiness and performance. These findings have highlighted the importance of happiness of the workers in terms of businesses.