Application of EN 50122 Standard in Metro Lines and Energy Optimization Option

Abstract

In electric rail transportation systems, AC and DC supply voltages are preferred depending on the configuration and line specifications of the supply system. DC voltage is mostly used in urban lines due to the requirements set by the system safety features. The DC voltage selection raises the problem of controlling the rail voltage in contrast to its many advantages for the system. As the positive terminal of the DC voltage, the positive terminal of the rectifier is connected to the DC energy transmission system, while the negative terminal is connected to the rails. Since the rail conductor is isolated from the ground, there is a voltage difference between the rail and the ground. While this voltage is defined as touch voltage, as a result, leakage currents from rails to earth, adverse effects in terms of human life and the life of equipment used under operation occur. The limits of the touch voltage formed are determined in the EN50122 standard and it is stated that the operation takes some measures in this regard. In this study, the control methods used for the solution of this problem are explained comparatively in DC fed rail systems by analyzing the rail ground voltage over the circuit topology. By explaining the relevant standard with the circuit model, the success rate of the applied methods was calculated by comparing with the previous situation.

Elektrikli raylı ulaşım sistemlerinde besleme sisteminin konfigürasyonuna ve hat özelliklerine bağlı olarak AC ve DC besleme gerilimleri tercih edilmektedir. Sistem emniyet özelliklerinin belirlediği gereksinimlerden dolayı şehir içi hatlarda çoğunlukla DC gerilim kullanılmaktadır. DC gerilim seçimi sistem için sağladığı birçok avantajına zıt olarak ray geriliminin kontrolü problemini ortaya çıkarmaktadır. DC gerilimde pozitif uç olarak redresörün artı ucu DC enerji iletim sistemine bağlanırken eksi uç raylara bağlanmaktadır. Ray iletkeni topraktan izole olduğundan dolayı ise ray ile toprak arasında gerilim farkı oluşmaktadır. Bu gerilim dokunma gerilimi olarak tanımlanırken neticesinde raylardan toprağa doğru oluşacak sızıntı akımları, insan hayatı açısından olumsuz etkiler ve işletme altında kullanılan ekipmanların ömrünün azalması gibi durumlar ortaya çıkmaktadır. Oluşan dokunma geriliminin limitleri EN50122 standardında belirlenerek işletmenin bu konuda bazı tedbirleri alması belirtilmiştir. Bu çalışmada DC beslemeli raylı sistemlerde ray toprak geriliminin devre topolojisi üzerinden analizi yapılarak bu problemin çözümü için kullanılan kontrol yöntemleri karşılaştırmalı olarak anlatılmıştır. Devre modeliyle birlikte ilgili standart anlatılarak, uygulanan yöntemlerin başarı oranı önceki durumla karşılaştırılarak hesaplanmıştır.