YEREL İKTİDAR VE DENETİM BAĞLAMINDA ŞİHÂBOĞULLARI VE CEBEL-İ ŞÛF EMÂRETİ (1697-1770)*

Abstract

Şihâboğlu emirlerinin yürüttüğü Cebel-i Şûf emirliği, Osmanlı hükümetinin gözünde Sayda şehrinin kuzeydoğusunda yer alan Şûf Dağı ve etrafındaki mukataaların toplamından ibaret bir mukataaydı. Şihâboğlu emirleri, 18. yüzyılda bu mukataaların iltizamını Sayda valilerinin elinden almışlar ve kendi taraftarları olan Dürzî ailelere yeniden iltizama vermişlerdir. Şihâboğulları, bölgede diğer yerel güçlerle mücadele edip yerel iktidarlarını tesis ederken mukataa sisteminin sağladığı idari-mali statüden bir meşruiyet kaynağı olarak yararlanmışlardır. Şihâboğulları bu statü dolayısıyla Osmanlı İmparatorluğu’nun bürokratik denetim süreçlerine dahil edilmişlerdir

The Emirate of Jabal Shuf which was conducted by the Shihab family, in the respect of the Ottoman government, was nothing more than the totality of the Shuf Mountains which are located on the northeast of Sidon and the muqataas surrounding it. In the 18th century, the emirs of the Shihab family took away the control of these muqataas from the governors of Sidon and for tax-farming gave them to their supporters, the Druze families. The Shihab family, while fighting with other local powers in the region and establishing their local potency, took advantage of the administrative-fiscal status which was provided by the muqataa system as the source of legitimacy. Thanks to this status, the Shihab family was included in the bureaucratic supervision system of the Ottoman Empire.