Recep Seyhan’ın hikâyelerinde nesne-birey ilişkileri
Abstract
Yazın hayatına 1979’da Türk Edebiyatı dergisinde başlayan Recep Seyhan; onlarca dergi yazısı vemüstakil çalışmanın yanı sıra birçok kitabın da müellifidir. Geleneksel hikâyeyle modern hikâyeyibaşarılı şekilde sentezlemeyi başaran yazarımız kadim hislere, kadim araçlarla modern yorumlargetirmektedir. Bu amaçla güçlü bir nesneler kadrosu kuran Seyhan’ın özellikle Azazil’in Kapısındave Metal Çubukların Dansı adlı öykü kitapları bize geniş çalışma alanı sunar. Bahsi geçen eserlerSeyhan’ın eşya üzerinden ontolojik incelemeler yaptığı ve insan-nesne ilişkisini irdelediği hikâyelerlebezenmiştir. Çalışmamızda, kitaplarındaki hikâyeleri oluşturan ve metinlerin merkezine oturannesneleri inceleyeceğiz. Hikâyelerde, yazarın insanlarla güçlü iletişimlere soktuğu görülen nesneler:ayna ve perde, metal çubuklar (örgü milleri), taş, kapı, oyuncak ve çakı olarak sıralanabilir. Bunesnelerden hareketle yapacağımız çalışma, bireysel ve kolektif bilinçdışının insandan eşyayayansıtılarak açığa çıkarıldığını gözler önüne serecektir. Recep Seyhan, who started his writing career in 1979 in the Türk Edebiyatı magazine; He is the author of several books as well as many journal articles and independent works. Our writer, who succeeded in successfully synthesizing the modern story with the traditional story, brings modern interpretations to ancient feelings and ancient tools. For this purpose, a strong staff of the staff who founded Seyhan'in especially at Azazil’in Kapısında and Metal Çubukların Dansı of the story books offer us a large field of study. The aforementioned works are decorated with stories in which Seyhan made ontological observations and examined the relationship between human and object. In our study, we will examine the objects that form the stories in their books and sit in the center of the texts. In the stories, objects that appear to have strong communication with people: mirror and screen, metal bars (knitting shafts), stones, doors, toys and knives. Working from these objects will reveal that the individual and the collective unconscious are projected from the human to the article.
Source
RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları DergisiVolume
0Issue
Ö5URI
https://doi.org/10.29000/rumelide.606123https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXprM09UVTBOQT09
https://hdl.handle.net/20.500.11857/1959