Otel İşletmelerinde Uygulanan Mentorluk Uygulamalarının Örgütsel Bağlılık, İş Tatmini ve İşte Kalma Niyeti Üzerindeki Etkisi

Abstract

Emek yoğun bir sektör olan, turizm sektöründe işgören devir hızının yüksek olması, uzun dönemli çalışan bağlılığının sağlanamaması ve özellikle kilit pozisyonlarda çalışan yetenekli çalışanların elde tutulamaması işletmelerde büyük sorunlara yol açmaktadır. Tüm bu sorunların giderilebilmesi için mentorluk uygulamalarının iyi bir çözüm olabileceği öngörülmektedir. Bu öngörüyle birlikte çalışmada öncelikle literatür taraması yapılmış ve mentorluk fonksiyonları, örgütsel bağlılık, işte kalma niyeti ve iş tatmini kavramları incelenmiş ve konu ile ilgili araştırmalar ortaya konmuştur. Araştırmada veriler anket formu ile elde edilmiş olup, İstanbul'daki şahıs, aile, ortaklı ve ulusal zincir otel işletmeleri kapsamında, tesadüfi olarak seçilen otel işletmelerindeki birim yöneticileri ve birim yöneticilerininde izniyle çalışanları bazında 116 mentora (yönetici) ve 392 danışana (çalışan) uygulanmıştır. Anket verileri ile T-testi, standart sapma, doğrulayıcı faktör analizi ve yapısal eşitlik modellemesi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, mentorluk uygulamalarının varlığı tespit edilmiş olup, mentorluk fonksiyonlarının çalışanların örgütlerine karşı duydukları duygusal bağlılık düzeyleri, iş tatminleri ve işte kalma niyetleri üzerinde pozitif yönlü ve anlamlı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir.

The high turnover rate in the tourism sector, which is a labor-intensive sector, the lack of long-term employee loyalty and the inability to retain skilled employees working in key positions cause major problems in enterprises. It is envisaged that mentoring practices can be a good solution to solve all these problems. With this prediction, firstly, literature review was conducted and the concepts of mentoring functions, organizational commitment, intention to stay and job satisfaction were examined and researches related to the subject were revealed. The data were obtained by questionnaire form, and 116 mentors (managers) and 392 mentee's (employees) were applied in the scope of individual, family, partner and national chain hotel businesses in Istanbul, with the permission of the unit managers in the randomly selected hotel enterprises and the employees of the unit managers. T-test, standard deviation, confirmatory factor analysis and structural equation modeling were used. As a result of the research, the existence of mentoring practices was determined and it was determined that mentoring functions had a positive and significant effect on the level of emotional commitment of employees towards their organizations, job satisfaction and intention to stay.